نقش عالمان فریقین در ایجاد همگرایی جهان اسلام

امروزه جهان اسلام آماج توطئه‌های شوم استکبار جهانی است و روز به روز فتنه‌افکنی دشمنان علیه اسلام و مسلمانان بـیشتر می‌شود. یکی از مهم‌ترین حربه‌های دشمنان در این زمینه، ایجاد اختلاف و غیریت‌سازی و تنها راه برون‌رفت از این استراتژی خصمانه، ایجاد همبستگی در جهان اسلام است؛ زیرا بسیاری از مشکلات جهان اسلام ـ از جمله مسئله فلسطین ـ، نیز از همین امر نشأت می‌گیرد؛ ‌چنانکه امام(ره) فرمود: «تا کى قریب یک میلیارد مسلمان در جهان و قریب صد میلیون عرب با کشورهاى وسیع و ذخایر بى‌پایان، شاهد چپاولگری‌هاى شرق و غرب و ستمگری‌ها و قتل‌عام‌هاى غیرانسانى آنان و تفاله‌هاى آنان باشند؟ تا کى تحمل جنایات وحشتناک بر برادران افغانستان و لبنان را نموده و به نداى آنان جواب نمى‌دهند».^[1] بر این اساس همگرایی جهان اسلام بایسته است؛ همان همگرایی که مرهون مجاهدت‌های عالمان ژرف‌اندیش و تیزبین است که در راستای تشکیل امت واحده از هیچ کوششی دریغ نکرده‌اند؛ چنانکه آیت‌الله بروجردی(ره) که در ایجاد همبستگی جهان اسلام نقش اساسی ایفا نمود و امام خمینی(ره) برای ایجاد و حفظ حدت اسلامی، گام‌های بس بلند و فعالیت‌های سترگ انجام داد. شیخ عبدالمجید سلیم و شیخ محمود شلتوت ـ از عالمان سنت ـ نیز گام‌های بلند و مؤثری برای وحدت جهان اسلام برداشتند. نوشتار پیش‌رو به تبیین نقش عالمان فریقین در ایجاد همگرایی جهان اسلام می‌پردازد.
 
[1]. سید روح‌الله موسوی خمینی، صحیفه امام، ج ‏15، ص 59.