امروزه یک‌پارچگی میان مسلمانان از ضروری‌ترین مسائل روز دانسته می‌شود. حساسیت به‌اوج‌رسیدۀ دنیای غرب در برابر مسلمانان از یک‌سو و عدم احساس مسئولیت مسلمانان در قبال همدیگر از دیگرسو، نیز فتنه‌افکنی و قتل‌های کینه‌توزانۀ دسته‌جمعی و تهاجم مرگبار با سلاح‌های پیشرفته و مدرن و سکوت مجامع بین‌المللی، همدلی و همسویی جهان اسلام را ضروری‌تر می‌کند و همواره این پیام را می‌دهد که اکنون حیات و عزت مسلمانان در گرو وحدت است. به‌راستی آیا مسلمانان از خود پرسیده‌اند تا چه زمانی باید کشورهای اسلامی محل تاخت‌و‌تاز کشورهای مستکبر و زورگو باشند؟ تا چه زمانی انسان مسلمان با دیدن صحنه‌های دردناک و به خون‌خفتن هم‌کیشان خود و ضجه‌زدن زنان فرزند‌مرده و بچه‌های مادر از‌دست‌داده، غصه‌دار باشند؟[1] بنابراین باید راهکارهای رسیدن به امت واحدۀ اسلامی را ترسیم نمود و موانع آن را برداشت. بی‌تردید قرآن از دیدگاه همۀ فرق و مذاهب اسلامی هم چراغ راه بشریت است و به‌خوبی نقشۀ راه را نشان می‌دهد و هم موانع تشکیل امت واحده را یادآوری می‌نماید. در این مقاله به برخی از این موانع اشاره می‌شود.
)